انواع حافظه در کامپیوتر
تفاوت RAM و ROM

تفاوت RAM و ROM

در کامپیوتر، حافظه های داخلی رم RAM و رام  ROMوجود دارند. RAM، حافظه با دسترسی تصادفی است، در حالی که رام، حافظه فقط خواندنی است. هر دو رم و رام دو طبقه بندی اصلی حافظه هستند. در این مقاله قصد داریم به تفاوت  RAM و  ROM بپردازیم. همچنین با انواع حافظه در کامپیوتر، انواع رم و انواع رام آشنا خواهید شد.

انواع حافظه در کامپیوتر

انواع حافظه در کامپیوتر

حافظه کامپیوتر اساساً دو نوع است:

1. حافظه دسترسی تصادفی (RAM) که حافظه داخلی اولیه کامپیوتر است و فرار است.
2. ROM به معنی حافظه فقط خواندنی یا حافظه داخلی دوم کامپیوتر غیر فرار است.

RAM و ROM به ترتیب به  SRAM و DRAM و PROM و EPROM و  EEPROM تقسیم می شوند. در ادامه به تعریف حافظه رم و رام می‌پردازیم.

رم چیست؟

رم چیست؟

RAM یا حافظه با دسترسی تصادفی بزرگترین واحد حافظه داخلی یک کامپیوتر است. بعد از هارد مغناطیسی یا SSD از نظر ظرفیت حافظه در رتبه دوم قرار دارد.  RAM برای ذخیره تمام داده هایی که توسط واحد پردازش مرکزی کامپیوتر در زمان واقعی تولید و استفاده می شوند استفاده می شود. برخلاف رام، داده‌های رم می‌توانند هر چند بار که لازم است خوانده، ویرایش، نوشته و حذف شوند.

از آنجایی که  RAM فرار است، هر داده ذخیره شده روی آن به محض قطع منبع تغذیه ناپدید می شود. این دلیل اصلی است که چرا  RAM نمی تواند به عنوان یک دستگاه ذخیره سازی دائمی استفاده شود، حتی اگر دسترسی بسیار سریع تری نسبت به هارد دیسک های مغناطیسی ارائه می دهد. با توجه به ماهیت فرار رم، داده های پردازش شده باید در هارد دیسک ذخیره شوند تا در صورت قطع برق یا خاموش شدن غیرمنتظره سیستم از دست دادن داده ها جلوگیری شود.

انواع رم

انواع رم

RAM را می توان به دو نوع مجزا طبقه بندی کرد:

1. SRAM (حافظه دسترسی تصادفی استاتیک)
2.  DRAM (حافظه دسترسی تصادفی پویا)

رم استاتیک یا  SRAM به جریان برق ثابت نیاز دارد تا داده ها را درون خود نگه دارد. گرانتر و سریعتر از  DRAM، به عنوان حافظه نهان رایانه عمل می کند. از سوی دیگر، رم پویا یا DRAM باید برای حفظ داده ها در داخل رایانه، به روز رسانی شود. همچنین ارزانتر و کندتر از  SRAM است

SRAM : حافظه با دسترسی تصادفی استاتیک (SRAM) نوعی از  RAM است که داده ها را با استفاده از یک سلول حافظه 6 ترانزیستوری ذخیره می‌کند.  SRAM به طور کلی به عنوان حافظه کش برای پردازنده ها استفاده می شود. معمولاً توسط کاربر نهایی قابل تعویض نیست.

DRAM : حافظه با دسترسی تصادفی پویا (DRAM) نوعی رم است که داده ها را با استفاده از یک جفت ترانزیستور و خازن ذخیره می کند.  DRAM نسبتاً ارزان‌تر از SRAM است، اما سرعت کار کند است. دارا بودن قابلیت قابل تعویض بودن، آنها را برای سیستم های کامپیوتری که ماژول های حافظه آنها قابل تعویض/ ارتقا هستند مناسب می سازد.

رام چیست؟

رام چیست؟

ROM یا Read Only Memory به عنوان حافظه داخلی کامپیوتر تعریف می شود. همانطور که از شکل کامل آن مشخص است، داده های رام فقط توسط واحد پردازش مرکزی کامپیوتر قابل خواندن است. به هیچ وجه قابل تغییر یا تغییر نیست. برای دسترسی به داده های ذخیره شده در رام، CPU باید از طریق  RAM استفاده کند. اطلاعات روی رام ابتدا به رم منتقل می شود و تنها پس از آن می توان CPU به آن دسترسی پیدا کرد.

ROM انباری از دستورالعمل های دریافت شده توسط کامپیوتر در طول فرآیند بوت استرپ یا فرآیند بوت کردن کامپیوتر است. از آنجایی که  ROM شامل یک حافظه غیر فرار است، داده های ذخیره شده روی آن حتی پس از خاموش شدن CPU دست نخورده باقی می مانند. از آنجایی که ظرفیت خواندن حافظه کمتر از حافظه با دسترسی تصادفی است، نسبت به دومی ارزان‌تر و کندتر است.

انواع رام

انواع رام

سه نوع رام وجود دارد:

1. PROM: رام قابل برنامه ریزی : PROM فقط یک بار توسط کاربران قابل تغییر است. PROM  حافظه فقط خواندنی قابل برنامه ریزی (PROM) یک نسخه خالی از رام است که می تواند فقط یک بار نوشته یا تغییر یابد. با استفاده از یک  PROM، یک متخصص کامپیوتر می‌تواند آن را یکبار با کمک ابزار خاصی به نام برنامه‌نویس برنامه‌ریزی کند، که در آن برنامه خاصی را در حافظه می‌نویسد که پس از آن قابل بازنویسی نیست.
2. EPROM قابل پاک کردن و برنامه ریزی :داده های موجود در  EPROM می توانند با کمک پرتوهای فرابنفش پاک شوند. می توان EPROM را دوباره برنامه ریزی کرد. حافظه فقط خواندنی قابل برنامه ریزی (EPROM)، بر خلاف  PROM، امکان نوشتن و بازنویسی چندین بار را فراهم می کند. با این حال، برای پاک کردن داده های ذخیره شده قبلی، اشعه ماوراء بنفش (UV) مورد نیاز است. تراشه های  EPROM دارای یک پنجره کوارتز هستند. هرگاه نور UV با فرکانس خاصی از آن عبور کند، داده های ذخیره شده قبلی را می سوزاند و در نتیجه آن را خالی می کند تا با برنامه دیگری پر شود. EPROM ها دوام پایینی دارند و به مرور زمان فرسوده می شوند. آنها به طور کلی طول عمر 1000 پاک کردن دارند.

3. EEPROM: رام قابل پاک کردن و برنامه ریزی الکتریکی: EEPROM پس از پاک شدن الکترونیکی (حدود 10000 بار)قابلیت برنامه ریزی مجدد را دارد. EEPROM حافظه فقط خواندنی قابل برنامه ریزی با قابلیت پاک کردن الکتریکی (EEPROM) پیچیده ترین نوع رام است که نه تنها امکان بازنویسی برنامه را چندین هزار بار می دهد، بلکه این کار را بدون نیاز به تجهیزات اختصاصی و تهویه ای مانند EPROM انجام می دهد. برخلاف دو شکل دیگر رام،  EEPROM به برنامه نویس اجازه می دهد تا بدون نیاز به تجهیزات خاص یا حتی نیاز به جدا کردن کارت رام از سیستم اصلی، برنامه ها را روی آن بنویسد و بازنویسی کند.

تفاوت‌ های رم و رام

تفاوت‌ های رم و رام

حفظ داده ها

این قابل توجه ترین تفاوت بین این دو شکل حافظه است.  ROM نوعی حافظه غیر فرار است، به این معنی که حتی زمانی که کامپیوتر خاموش است، اطلاعات را حفظ می کند. از سوی دیگر، RAM یک حافظه فرار در نظر گرفته می‌شود که فقط تا زمانی که رایانه روشن است، داده‌ها را نگه می‌دارد.

ظاهر فیزیکی

RAM یک تراشه مستطیلی نازک است که می توانید آن را در شکافی روی مادربرد قرار دهید، در حالی که  ROM معمولاً یک درایو نوری است که از نوارهای مغناطیسی ساخته شده است. علاوه بر این،  RAM معمولا بزرگتر از ROM است.

ظرفیت ذخیره سازی

وقتی صحبت از رایانه به میان می آید، یک تراشه  ROM معمولاً چند مگابایت داده را ذخیره می کند (رم 4 مگابایتی این روزها بسیار رایج است). در مقابل، یک تراشه   RAM می‌تواند مقدار بیشتری را با واحد گیگابایت ذخیره کند. همان طور که می‌دانید 1 گیگابایت 1024 مگابایت است. کامپیوترهای پیشرفته این روزها با رم 16 گیگابایتی یا حتی 32 گیگابایتی عرضه می شوند.

سرعت

RAM از نظر سرعت بر رام برتری دارد. CPU به داده ها بسیار سریعتر از  ROM دسترسی پیدا می کند و سرعت پردازش کامپیوتر را افزایش می دهد. از نظر سرعت خواندن حافظه،  ROM این کار را با سرعت چند مگابایت بر ثانیه انجام می دهد، در حالی که سرعت خواندن  RAM چند گیگابایت بر ثانیه است. در مقایسه سر به سر،  RAM چندین صد برابر سریعتر از  ROM است.

سهولت در نوشتن داده ها

نوشتن داده ها در  RAM آسان تر از  ROM است، زیرا دومی مکانی برای ذخیره اطلاعات بسیار محدود، هرچند بسیار مهم و دائمی است. همانطور که قبلا دیدیم، به جز در مورد EEPROM، به طور کلی تغییر داده ها در حافظه  ROM بسیار دشوار است.

تفاوت RAM و ROM

RAM ROM
داده های ذخیره شده غیر دائمی هستند. می توان آن را هر چند بار تغییر، نوشت یا حذف کرد.  در ROM داده های ذخیره شده دائمی است. می توان آن را با سرعت طولانی و فقط چند بار تغییر داد.
RAM شامل حافظه با سرعت بالا است. ROM تا حد زیادی کندتر از RAM است.
CPU قادر به دسترسی به داده های ذخیره شده روی RAM است. CPU قادر به دسترسی به داده های ذخیره شده در ROM نیست. قبل از اینکه رام بتواند به آن دسترسی پیدا کند، داده ها باید به  RAM منتقل شوند.
RAM دارای اندازه بزرگ با ظرفیت ذخیره سازی حافظه بالاتر. از نظر اندازه  رام کوچکتر از رم است و حافظه و ظرفیت ذخیره سازی کمتری دارد.
استفاده ازRAM: حافظه اصلی شامل ماژول های  DRAM DIMM و حافظه پنهان CPU (SRAM) است. استفاده از ROM:در سیستم عامل مانند BIOS و UEFI. میکروکنترلرها، تگ‌های RFID، دستگاه‌های پزشکی و همچنین در دستگاه‌هایی که راه‌حل‌های حافظه دائمی لازم است.
بسیار گران قیمت. نسبتا ارزان.
RAM یک حافظه خواندن و نوشتن است ROM یک حافظه فقط خواندنی است
RAM داده های موقتی را که در حال حاضر توسط CPU پردازش می شود ذخیره می کند. ROM دستورالعمل های مورد نیاز در طول فرآیند بوت استرپ را ذخیره می کند.
از 64 مگابایت تا 4 گیگابایت. حافظه ROM نسبتاً کوچکتر است.
رم به دو دسته رم دینامیک و استاتیک طبقه بندی می شود. طبقه بندی شده به عنوان PROM EPROM و EEPROM.
کلیدی ترین ترین تفاوت RAM و ROM

کلیدی ترین ترین تفاوت  RAM و  ROM

  1. RAM یک نوع ذخیره سازی موقتحافظه است زیرا داده ها فقط تا زمانی که منبع تغذیه روشن است دوام می آورد. برعکس،  ROM یک حافظه دائمی است که داده ها را برای مدت طولانی تری حفظ می کند.
  2. حافظه  رم با دسترسی تصادفی فرار است. اما حافظه رام فقط خواندنی ماهیتی غیرفرار دارد.
  3. سرعت عملکردرم از رام بیشتر است.
  4. RAM به عنوان حافظه اصلی سیستم طبقه بندی می شود. با این حال،  ROM به عنوان حافظه ثانویه طبقه بندی می شود.
  5. RAM ظرفیت حافظهدر گیگابایت را معمولاً 1 تا 256 گیگابایت در هر تراشه ارائه می دهد. برعکس،  ROM ظرفیت ذخیره سازی را در مگابایت، معمولاً در محدوده 4 تا 8 مگابایت در هر تراشه ارائه می کند.
  6. RAM داده‌ها را روی ترانزیستورها ذخیره می‌کند، بنابراین نیاز به منبع انرژی مداوم دارد. در حالی که داده های ذخیره شده در  ROM با قطع برق بی تاثیر باقی می مانند.
  7. داده های ذخیره شده در رم توسط کاربر قابل تغییر است. در حالی که داده های  ROM توسط کاربر قابل تغییر نیستند.
  8. RAM به کاربر امکان خواندن و نوشتن داده ها را می دهد، اما داده ها در  ROM از قبل نوشته شده اند و بنابراین فقط توسط کاربر قابل خواندن هستند.
  9. پردازنده می تواند مستقیماً به داده های موجود در RAM دسترسی داشته باشد. با این حال، داده های موجود در  ROM اجازه دسترسی مستقیم به پردازنده را نمی دهد.
  10.  هزینه حافظه دسترسی تصادفی نسبتاً بالاتر از حافظه فقط خواندنی است.

نتیجه گیری

RAM و ROM واحدهای حافظه داخلی ضروری برای کامپیوتر هستند.  RAM برای پردازش CPU مهم است.  ROM برای بوت شدن واحد محاسباتی حیاتی است. ROM به همان اندازه ضروری است و می‌توان آن را در دستگاه‌های ذخیره‌سازی قابل جابجایی مانند درایوهای USB، درایوهای حالت جامد، کارت‌های SD، و غیره یافت. اینها نمونه‌هایی از پیاده‌سازی پیشرفته  EEPROM هستند. مهمترین و اساسی ترین تفاوت  RAM و  ROM این است که  RAM یک حافظه فرار استبنابراین داده ها را فقط تا زمان روشن شدن برق ذخیره می کند. در حالی که  ROM یک حافظه غیر فراراستکه داده ها را حتی زمانی که برق قطع می شود حفظ می کند. یکی دیگر از تفاوت های عمده بین این دو این است که  RAM امکان عملیات خواندن و نوشتن داده ها را می دهد. بر خلاف رام که فقط عملیات خواندن را اجازه می‌دهد.